Herfst dagen, ontspanningsdagen

Heerlijk die herfst. De dagen worden korter, de nachten langer, het weer kouder en de mensen minder vaak op straat. De meeste blijven lekker thuis voor de buis zitten, of als ze die hebben een haard. Ik geniet er wel van. Het jaar loopt op zijn einde. Het wordt steeds wat kouder, de winter komt er aan.

De winter is mijn favoriete jaargetij. Met de kou kan ik prima omgaan namelijk, maar de hitte van de zomer is voor mij een grote uitdaging. Dus hou ik veel meer van de winter. Ook alle “nare” dingen van de winter vind ik heel erg mee vallen; de kou, de gladheid, de korte dagen. Voor mij zijn dat eigenlijk geen problemen.

Korte dagen, lange nachten

Ik weet van mezelf dat ik een nachtdier ben. Ik kan zonder veel problemen nachten wakker blijven. Daar staat dan wel tegenover dat ik de dagen liever slaap. Als ik “terugval” naar mijn natuurlijke ritme is het ook veel waarschijnlijker dat ik de nachten leef en de dagen slaap. Het is wonderlijk hoe je jezelf leert kennen als je er niets meer om geeft wat de wereld om je heen doet of vind. Dat dit sociaal gezien niet acceptabel is werd me ook al vrij snel duidelijk. De meeste bedrijven zijn alleen overdag bereikbaar, net als overheid en hulpverlening. Ook de blikken van mensen als je om 16:00 “eindelijk” eens op staat zeggen genoeg.

Maar als het herfst is en winter word, dan is dat voor mij een verademing zelfs. De dagen worden korter en de nachten langer. En dat maakt me ontspannen, de “nacht” begint eerder. De dagen duren korter. En mijn geest reageert daar dankbaar op.

Warme zomerdagen, korte nachten

Even terugkijken naar de zomer van dit jaar. Hoewel ik niet iemand ben die snel klaagt over het weer (ik kan er nu eenmaal niets aan veranderen) vond ik afgelopen zomer de dagen soms veel te heet. Ik merkte ook aan mezelf dat ik kortaf werd dan en regelmatig niet wist waar ik het moest zoeken. Je kunt nu eenmaal niet steeds je terugtrekken onder een steen (of ondergedompeld in een bad) en moet ook deelnemen aan het leven om je heen. En ja, op een gegeven moment kun je niet meer uittrekken om sociaal acceptabel over te komen.

De nachten boden geen verlichting; ze waren soms even warm als de dag. Dus slapen was voor mij moeilijk; ik slaap het liefst in een koude kamer. Dat zat er uiteraard niet in, de nachten waren warm.

Nu de kou weer in

Maar deze dagen en nachten is het veel koeler. Heerlijk vind ik dat zelf. Ik heb het nooit snel koud, en als het koud word kan ik me daar prima op kleden. Ik geniet echt van de herfst en winter. De regen neem ik zelfs voor lief. Op de dagen dat het stormt kun je me voor een raam vinden, waar ik gefascineerd naar de storm staar. Onweer en dergelijk weer vind ik heerlijk (als ik binnen ben) en ik kan urenlang kijken naar bliksemschichten die de hemel verlichten.

Dus dag zomer! Je zult door vele gemist worden, maar ik ben er niet een van…