Welkom bij het team kleine man

6 jaar ben je geworden dit jaar. Al sinds je tweede merkte je moeder verschillen op tussen jou en je zus. En gister heb je de diagnose autisme gekregen. En nu mag ik je dus officieel welkom heten in de neurodiverse wereld. Je moeder en ik wisten al tijden dat je op het spectrum zit, je gedrag en je moeilijkheden zijn heel herkenbaar voor mij. Ook begeleiding van mij en de hulp bij je moeder thuis, die veel ervaring hebben met autisme, vonden dat je wel heel duidelijk op het spectrum zat.

En nu heet ik je dus welkom bij de “club”, de “tribe” oftewel bij het team. En ik ben heel blij dat we de diagnose nu officieel hebben. Dit betekend dat je in de toekomst de hulp kunt krijgen die je nodig hebt. Het betekend dat er geld vrij komt om je te kunnen helpen. Ook bevestigd het wat we al jaren wisten; je lijkt echt op je vader.

Strijden voor acceptatie

Met mijn blog strijd ik voor acceptatie van neurodiversiteit. Nu niet alleen voor mezelf en anderen, maar ook voor jou. Ik wens voor jou een wereld waarin er niet neer gekeken wordt op je. Dat mensen je zien als een volwaardig persoon die enkel een afwijkende manier van denken heeft. Als je gesteund wordt in de dingen waarbij je hulp nodig hebt, kom je ongetwijfeld heel ver.

Ook is het zo dat dit niets veranderd aan jou. Je bent mijn zoon, je doet je eigen ding, je bent zo lief en je weet zo veel van de dingen die je interesseren. Daar veranderd niets aan. Ook voor je omgeving veranderd er eigenlijk niets. Met de diagnose komen wel veranderingen, zoals een nieuwe school. Maar veel zal ook hetzelfde blijven. Hoewel we nu aan vreemden een papier in handen hebben naast onze eigen uitleg.

Als je terugkijkt op je leven hoop ik dat je zult zien dat je moeder en ik alles hebben gedaan om je helpen. Uit mijn eigen verleden weet ik de valkuilen die ik je kan helpen ontwijken. Je sterkte punten kunnen we goed benutten en je zwaktes ondersteunen.

Eindelijk maar toch

In het begin schreef ik al dat we sinds je tweede al wisten dat er iets was. En nu ben je zes jaar oud. Dat heeft dus vier jaar geduurd. Uiteraard zeggen de specialisten dat bepaalde vormen van autisme niet vroeg vast te stellen zijn. Echter werden we eerst weggestuurd met de mededeling dat we het verkeerd hadden. We hebben het echter niet opgegeven, en bleven aan de bel trekken. Toen ook school aangaf dat er afwijkend gedrag gezien werd kwam dat voor ons niet als een verrassing. Vanaf toen kwamen eindelijk ook de instanties een beetje op gang. Als nog duurde het dus twee jaar.

Maar nu is het zover. We zijn er! Welkom in de neurodiverse wereld kleine man! Ik wens je een betere wereld toe