De meeste mensen hebben vandaag de dag wel eens het woord autisme gehoord. Vele mensen kennen autisme alleen van tv of van het nieuws. Of misschien als schrikbeeld gebruikt door mensen die pseudowetenschap promoten. Langzamerhand kennen mensen autisme ook vanuit hun eigen omgeving; collega’s, vrienden of familie die de diagnose hebben gekregen. Toch is er nog niet veel bekendheid onder de mensen over wat autisme is of wat voor invloed het heeft op mensen met de diagnose.
Daarom is het geven van voorlichting over autisme belangrijk om te doen. Gelukkig zijn er in Nederland organisaties die zich hiermee bezig houden. Zoals bijvoorbeeld de NVA en de verschillende autisme netwerken in Nederland zoals het Autisme Netwerk Friesland
Mijn rol als voorlichter
Sinds ik ben begonnen met bloggen vorig jaar zomer merk ik dat mensen mijn verhalen vaak herkenbaar vinden en waarderen wat ik hier doe. Onder andere daarom heb ik besloten om dit naar een volgend niveau te tillen; ik wil de rol van voorlichter serieus opnemen. Daarom heb ik kortgeleden aangeschoven bij het Autisme Netwerk Friesland en ben ik begonnen met mijn netwerk uit te breiden. Ook heb ik kenbaar gemaakt dat ik beschikbaar ben om bijvoorbeeld een lezing over autisme te komen geven bij een organisatie.
Nu wil het toeval dat ik binnen mijn netwerk een mogelijkheid heb gekregen om op het Windesheim in Zwolle een lezing te geven over autisme. Daar zal ik volgende week vrijdag, 13 maart, mijn steentje bijdragen aan het verspreiden van begrip voor autisme. Nu is alleen begrip natuurlijk niet genoeg, het uiteindelijke doel is acceptatie van neurodiversiteit in onze maatschappij. Elke reis begint echter met de eerste stap, en dit is de mijne op deze weg.
Spreken over autisme
Uiteraard kan ik mensen het een en ander vertellen over autisme. Ik heb het tenslotte zelf en blog er hier ook over. Het is echter wel mijn autisme. Nu lees ik genoeg over autisme via allerlei kanalen, maar ik ben geen wetenschapper. Wat ik wel ben is een ervaringsdeskundige zoals ze dat zo mooi noemen.
Door voorlichting te geven over hoe ik de wereld ervaar, wat mijn pijnpunten zijn en wat er gedaan kan worden om deze te verlichten, kan ik volgens mij heel nuttig werk doen. Dat spreken over autisme is begrijpelijk genoeg niet door iedere autist te doen. Maar het lijkt mij heel leuk om te doen.
Door mensen te vertellen over autisme en hoe het voor een autist zoals ik is om in deze wereld te leven, hoop ik meer begrip te krijgen. En uiteindelijk meer acceptatie van neurodiversiteit. Bovendien wil ik hiermee de retoriek uitdagen die een zeer negatief beeld schept rond neurodiversiteit en autisme in het bijzonder.
Ik hoop in de toekomst meer mogelijkheden te krijgen om voor groepen te spreken over neurodiversiteit en autisme. Het is in mijn ogen belangrijk werk om te doen. Hoe kan iemand weten dat ze een autist kwetsen, als ze niets weten over autisme? Dat is een van de problemen die ik met dit soort lezingen wil oplossen.
Neurodiversiteit als speerpunt
Hoewel ik vooral spreek over autisme, omdat ik zelf tenslotte autist ben, wil ik neurodiversiteit meer onder de aandacht brengen. Zeker als het mensen betreft die in hun dagelijks leven, of in hun werk, te maken krijgen met neurodiverse mensen zoals ik.
Het woord autisme laat ik zeker niet vervallen, ik wil er alleen mee aangeven dat het “probleem” breder is dan alleen autisme. We leven in een land waar we vrij zijn om te zijn wie we willen zijn. Het staat mensen vrij om gelovig te zijn, hun leven in te richten zoals zij dat willen en ga zo maar door, zolang ze niemand schaden. Het is tijd dat we zien dat er een bevolkingsgroep is die jarenlang is weggezet als “ziek”, “labiel” of “debiel”. We zijn echter anders dan de neurotypische mens, dat maakt ons niet minder. Ook niet meer trouwens. We zijn gewone mensen die ons leven willen leiden…
Lezingen in de toekomst
Voorlopig is de aanstaande lezing op het Windesheim in Zwolle de enige die in mijn agenda staat. Het is ook de eerste keer dat ik ga spreken voor een groep mensen over autisme, hoewel ik wel eerder voor groepen heb gestaan. Maar ik sta zeker open voor andere mogelijkheden om te komen spreken over autisme en neurodiversiteit. Via mijn contactpagina kunnen mogelijkheden hiervoor ingestuurd worden. Uiteraard kan er ook contact worden opgenomen via de verschillende sociale media kanalen (links hieronder).
Ik ben heel enthousiast over het werken naar de rol van voorlichter. Vorige zomer ben ik dit blog gestart en merk dat ik dit echt heel leuk vind om te doen. Dus is het tijd om de volgende stap hierin te nemen. Zoals ik eens hoorde; “Je moet doen wat je gelukkig maakt” en dit is wat mij gelukkig maakt. Mensen vertellen over autisme en neurodiversiteit.
Misschien komt er een moment dat ik bij je in de buurt een openbare lezing geef. Wie weet? Maar voorlopig concentreer ik me op de lezing van volgende week.
Wat leuk. Ik morgen bij de HAN. Doelgroep = bedrijven die onze stagiaires begeleiden. Hopelijk in april of mei een soortgelijke presentatie aan docenten (mijn collega’s). Daar is nog veel te winnen. Ook al zijn de meesten zeer openminded.