Het is een wonderlijk iets, het menselijk brein. We zijn in staat om gedachtes te vormen over van allerlei dingen en toch zijn er dingen die niet altijd even goed gaan. Het is soms moeilijk om mee om te gaan en werkt bij iedereen op een andere manier. Toch zijn er dingen die bij de meeste mensen op dezelfde manier werken. Er word al jaren onderzoek gedaan naar hoe het brein werkt en waarom het zo werkt.
Vandaag wil ik het hebben over de kracht van positief denken en doen. In deze tijd van vele veranderingen in ons dagelijks leven en de zorgen die dit mee brengt voor de meeste van ons, is het soms moeilijk om positief te blijven. Daarbij komt ook dat het menselijk brein is geëvolueerd om negatieve ervaringen beter te onthouden dan positieve ervaringen.
Negatief denken is onderdeel van overleven
Om te begrijpen waarom we negatieve ervaringen ons beter bij blijven moeten we ver terug. Terug naar een tijd waarin we moesten vechten om te overleven. Jagen op voedsel en elke dag op zoek zijn naar onderdak. Duizenden jaren geleden hadden we al geleerd dat het beter was voor ons om samen te blijven in groepen. We kunnen dan voor elkaar zorgen, kracht in nummers. Als we alleen achter ons eten aangingen was de kans dat we het te pakken zouden krijgen een stuk lager dan wanneer we in een groep de jacht in zetten.
Echter was het ook zo dat negatieve gebeurtenissen veel belangrijker waren om te overleven dan positieve dingen. Als een mens slachtoffer werd van een roofdier bijvoorbeeld, was het veel belangrijker voor ons om dit te onthouden dan het feit dat we op een bepaalde plek voedsel konden vinden. Tenslotte was het zo dat de mens die onthield dat een roofdier gevaarlijk is, meer kans had om te overleven. Ook als je wist dat bepaalde paddenstoelen bijvoorbeeld giftig waren, overleefde je een stuk langer.
Hier werd de basis gelegd voor het menselijk brein om negatieve ervaringen beter te onthouden dan positieve ervaringen. En hoewel we nu duizenden jaren verder zijn en niet langer de relatief beperkte hersencapaciteit hebben, is er aan de basis manier van denken niet veel veranderd.
Beseffen dat positief denken moeilijk is
Het is voor ons als mensen dus moeilijk om positief te blijven denken in tijden van crisis. Dit zie je om je heen gebeuren vandaag de dag. Mensen raken in paniek en doen rare dingen. Het is moeilijk om positief te blijven denken en doen. Het is een hele kunst om positieve gedachtes vast te houden en het leven uit een positief standpunt te bekijken. Het ligt niet in onze natuur om dit te doen.
Dit beseffen is volgens mij een goed begin om hier aan te werken.
Loslaten wat je niet kunt oplossen
Tegenwoordig heb ik geleerd om zaken los te laten als ik ze niet kan oplossen. Het is dan iets waar ik mee moet leren leven in plaats van er over te blijven piekeren. Soms zijn er zaken in mijn leven die niet leuk zijn, maar ik kan ze niet veranderen. Dus leer ik er mee leven.
Wel probeer ik, als er iets is wat me dwars zit, op zoek te zijn naar een oplossing. Want als ik het wel kan oplossen, of iemand ken die het voor me zou kunnen oplossen, is dat natuurlijk een betere oplossing. Maar aan sommige dingen kun je niets doen. Dan is het iets waarmee je moet leren leven. En onderdeel daarvan is het los laten van de gedachtes aan dat deel van je leven.
Uiteraard is dit niet altijd makkelijk, maar met oefening gaat het steeds makkelijker heb ik gemerkt. Positief blijven in tijden van crisis is misschien moeilijk, maar niet onmogelijk!
Ik hoop oprecht dat deze tijd voor iedereen een beetje door te komen is. Het is misschien naar, onzeker en we zijn onze normale structuur kwijt, maar er komt ooit een einde aan deze crisis. Maar voorlopig moeten we om gaan met de realiteit van de dag en niet blijven hangen in “Wat als…?” en “Stel dat…?”.
Soms is los laten wat je niet kunt beïnvloeden het beste om te doen!
De kunst van het uitstellen... Over het uitstellen van zaken die ik moet doen. Of van afspraken, het betalen van goederen enzovoorts. De donkere kant...
Mooie kanten van mijn autisme Mij werd de vraag gesteld wat ik mooie kanten van mijn autisme vind. Ik vond dit een hele mooie vraag...