Blijkbaar was ik de afgelopen dagen overprikkeld. Ik voelde me “off”, niet goed in mijn vel en korzelig. Blijkbaar was dat de reden voor enkele gedragingen van mezelf en gevoelens die opspeelden. Het is misschien wat raar om te lezen, maar overprikkeling heb ik zelf niet zo goed in de gaten. Waardoor dit komt? Onder gevoelig zijn voor veel dingen, inclusief mijn eigen gevoelens en emoties.

Overprikkeling niet door hebben

Als je op internet leest over overprikkeling kom je eigenlijk steeds dezelfde verhalen tegen. Mensen die bijvoorbeeld hoofdpijn hebben door geluid of licht. Mensen merken vrij snel dat ze overprikkeld zijn, meestal binnen enkele minuten tot uren. Zelf merk ik dit pas veel later. En dan praat ik over dagen of soms zelfs weken later pas. En dan nog moet ik er vaak op gewezen worden door anderen. Zelf heb ik dit meestal niet door. En waarom? Omdat ik ondergevoelig ben voor prikkels. Hier heb ik eerder een blog post over geschreven. Hier beschrijf ik vooral mijn eigen ervaring met ondergevoelig zijn. Doordat prikkels en indrukken bij mij minder binnen komen dan bij de meeste mensen, merk ik ook pas veel later dat ik overprikkeld ben. Pas nadat andere mensen me wijzen op bepaald gedrag, ga ik bij mezelf na hoe het komt dat ik zo reageer of doe. En door een recent gesprek met mijn begeleiding ben ik tot de conclusie gekomen dat ik overprikkeld ben geraakt.

Het doorkrijgen van overprikkeling

Voor mij om door te krijgen dat ik overprikkeld ben is een weg die ik aan het verkennen ben. Het is voor mij niet een simpele manier van “O, al die geluiden krijg ik zo’n hoofdpijn van!” of iets dergelijks. Maar ik ben door gesprekken met andere mensen, zoals bijvoorbeeld begeleiding, achter signalen.

Die signalen zijn persoonlijk natuurlijk. Onverschilligheid is een signaal wat bij mij naar boven komt. Onverschillig ten opzichte van de wereld om me heen. Hoe zwaarder mijn overprikkeling, hoe onverschilliger ik word. Ook het niet vast kunnen houden aan structuur is een duidelijk signaal bij mij. Ik heb van mezelf geen interne structuur, het moet me van buitenaf worden opgelegd. Als ik overprikkeld raak, word ik onverschilliger en raakt mijn structuur zoek.

Het is voor mij een kunst om deze signalen op tijd te onderkennen. Doordat ik onder gevoelig ben voor signalen uit mijn omgeving en van mij zelf, komt ook de herkenning van deze signalen laat binnen. Maar het lukt me steeds beter om deze dingen bij mijzelf te herkennen.

Overprikkeling komt bij mij niet in één keer

Wat hierbij belangrijk is om te vermelden is dat overprikkeling bij mij niet in één keer op komt zetten. Het is (vaak) een optelsom van verschillende factoren waardoor uiteindelijk overprikkeling optreed. Door mijn eigen onder gevoeligheid voor prikkels heb ik het effect van een gebeurtenis pas later door. En dan zijn er inmiddels al andere dingen gebeurd natuurlijk. Ook als ik bij mezelf na ga of ik iets aan kan in verband met overprikkeling, is dan daar het antwoord vaak ja op. Dit omdat ik dan nog niet door heb dat alles bij elkaar overprikkeling kan veroorzaken.

Gelukkig heb ik dit inmiddels beter in de gaten en ben ik druk bezig om manieren te vinden om dit te voorkomen. Tenslotte is erkennen van het probleem de eerste stap naar het oplossen van het probleem.

Overprikkeling verwerken

Als ik eenmaal door heb dat ik overprikkeld ben, weet ik inmiddels steeds beter wat ik moet doen. Mezelf weer opladen is een groot deel daarvan. Dit doe ik door dingen te doen die me energie geven in plaats van kosten. Voor mijn omgeving betekend dit meestal dat ik me terugtrek uit sociale verplichtingen. Dat ik tijd voor mezelf neem en geen zin heb om te praten. Ik luister dan naar muziek, speel games op de PC, kijk naar TV-series of ga zitten lezen.

Inmiddels weet ik beter hoe ik uit de overprikkeling kan komen voor mezelf. Voor ieder persoon is dit anders. Wat voor mij werkt, werkt lang niet altijd voor anderen.